Περί αμπέλου και αποσταγμάτων – Μέρος ΙΙ

Περί αμπέλου και αποσταγμάτων – Μέρος ΙΙ
Αφού έχει προηγηθεί η 20ήμερη ζύμωση των στεμφύλων, δηλ. των πατημένων σταφυλιών με τα υγρά που έχουν στάξει, όπως παρουσιάσαμε και στην προηγούμενη ανάρτησή μας σχετικά με την πρώτη ύλη που χρησιμοποιούμε για την απόσταξη – παρασκευή τσίπουρου, αρχίζει η κύρια διαδικασία της αποστάξεως. Η απόσταξη δεν είναι μια εύκολη και επιπόλαιη υπόθεση. Απαιτεί φροντίδα, υπομονή, παρατηρητικότητα και αγάπη για το απόσταγμα. Εδώ καθώς και στο βίντεο που έχουμε ετοιμάσει, περιγράφουμε μερικές πρακτικές οδηγίες για όσους μερακλήδες θέλουν να βγάλουν καλό παραδοσιακό τσίπουρο.
Πρώτ’ απ’ όλα γεμίζουμε το καζάνι. Προσοχή όμως. Δεν το παραγεμίζουμε πάνω από το στόμιό του, διότι αν αρχίσει ο βρασμός υπάρχει πιθανότητα να πεταχτούν φλούδες από τα στέμφυλα μαζί με τους υδρατμούς μέσα στον αποστακτικό σωλήνα (τον λουλά) και να λερώσουν το τσίπουρο που αποστάζεται.
Μετά ανάβουμε την φωτιά. Προσοχή η φωτιά πρέπει να είναι δυνατή μέχρι να αρχίσει ο βρασμός, μετά πρέπει να την μειώσουμε λίγο. Αν δεν την μειώσουμε τότε οι φλούδες του σταφυλιού θα κολλήσουν στον πάτο του καζανιού και θα καούν και το τσίπουρο θα μυρίζει όπως το καμένο φαγητό που έχει κολλήσει στην κατσαρόλα.
Τέλος, καταλαβαίνουμε ότι έχουμε πάρει όλο το οινόπνευμα που είχαν τα στέμφυλα, αν ρίχνοντας λίγο τσίπουρο στα κάρβουνα, αυτά δεν λαμπαδιάζουν αλλά σβήνουν.
Τότε σταματάμε την φωτιά, αδειάζουμε το καζάνι και το ξαναγεμίζουμε με τα επόμενα στέμφυλα. Καλή θέαση