Ελλάδα: το «Περιβόλι της Γής»
Η Ελλάδα είναι ένας ευλογημένος τόπος. Ό,τι έβγαζε αυτή η γη λόγω του μικροκλίματος της περιοχής μας ήταν ασυναγώνιστο σε ποιότητα και γεύση. Παρθένο ελαιόλαδο, μυρωδάτο κρασί, γευστικά φρούτα και λαχανικά Μπορούμε να την ξαναζωντανέψουμε αυτή τη γη ειδικά σήμερα, αλλά και από χθές έπρεπε, έχοντας ένα λόγο παραπάνω.
Η μακροπρόθεσμη οικονομική διάσωση και ανάπτυξη της Ελλάδος περνάει μέσα από την αναζωογόνηση της υπαίθρου, την επιβίωση των αγροτών και την ανάπτυξη του αγροτικού τομέα.
Η δημιουργική ανάπτυξη μιας χώρας, στηρίζεται αφ’ ενός στην πρωτογενή ή δευτερογενή παραγωγή προϊόντος (ή υπηρεσίας) και αφ’ ετέρου στην πώληση-εξαγωγή του προϊόντος αυτού (ή της υπηρεσίας) προς τρίτους (εντός ή εκτός Ευρωπαϊκής Ενώσεως) προκειμένου να επιτευχθεί έτσι η εισροή νέου «ζεστού» χρήματος, το οποίο με τη σειρά του θα αναχρηματοδοτεί την ανάπτυξη. Δηλαδή πρέπει η χώρα δια των εξαγώγιμων προϊόντων και υπηρεσιών της να έχει θετικό εξαγωγικό εμπορικό ισοζύγιο. Δυστυχώς στην Ελλάδα, αυτό το ισοζύγιο είναι αρνητικό, δηλ. κατά τη λαϊκή φράση «ξοδεύουμε περισσότερα απ’ όσα βγάζουμε». Για το λόγο αυτό πάντα θα χρωστάμε, διότι οι περισσότεροι τομείς της οικονομίας μας ούτε παράγουν, ούτε εξάγουν, και ό,τι τυχόν είναι αυτό που παράγουμε το πουλάμε μεταξύ μας, ο ένας προς τον άλλον, εντός Ελλάδος και τα υπόλοιπα τα εισάγουμε. Κάποτε όμως η ρευστότητα τελειώνει, τα δανεικά μας κατακλύζουν, το κράτος δεν έχει νέα έσοδα και μοιραία το «σπιτικό-οικογένεια-κράτος» πτωχεύει. Όπως και έγινε
Οι υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης έχουν ένα, κάποιο, εθνικό προϊόν. Η Γερμάνια, έχει τα βαριά βιομηχανικά της είδη (π.χ.mercedes), η Ελβετία έχει τις τραπεζικές της υπηρεσίες, η Δανία το βούτυρό της, η Ολλανδία τα γαλακτοκομικά της προϊόντα κ.ο.κ. Για να καταλάβετε τη σημαντικότητα του «εθνικού προϊόντος», λάβετε υπ’ όψιν σας ότι η Δανία από το 1860 έχει διαμορφώσει τη γεωργική πολιτική και τους στόχους της. «Έως το 1860, τα δημητριακά ήταν το επικρατέστερο προϊόν. Όταν όμως άρχισε να γίνεται αισθητός ο ανταγωνισμός των ΗΠΑ και ύστερα του Καναδά και θεωρήθηκε ορθολογικότερη η ανάπτυξη της κτηνοτροφίας, οι Δανοί κατάλαβαν ότι ήταν ανάγκη να τυποποιήσουν τα προϊόντα τους: και τότε γεννήθηκαν οι γεωργικοί-κτηνοτροφικοί συνεταιρισμοί, που παρήγαγαν το 90% του γάλακτος και το 80% των χοίρων, σε μεγάλες εγκαταστάσεις με σύγχρονο εξοπλισμό. Αποτέλεσμα αυτού, σήμερα βασική δραστηριότητα είναι η κτηνοτροφία, οι εξαγωγές της οποίας αποτελούν ένα από τα θεμέλια της δανέζικης οικονομίας. Γεωργία και κτηνοτροφία τροφοδοτούν ύστερα τις τυπικές βιομηχανικές δραστηριότητες της χώρας: κατεργασία των προϊόντων της κτηνοτροφίας (γάλακτος και κρέατος) και των φρούτων, βιομηχανίες γλυκισμάτων και άλλων τροφίμων»
Η Ελλάδα τι έχει; Η Ελλάδα ούτε είχε, ούτε μπορεί να έχει βαριά βιομηχανία. Η βιομηχανία της ήταν από την εποχή του Ομήρου, η θάλασσα, ο ήλιος και η γη. Δηλαδή τα εξαγώγιμα προϊόντα-υπηρεσίες είναι η γεωργία (συμπεριλαμβανομένης και της κτηνοτροφίας), η ναυτιλία, ο τουρισμός
Ο γεωργικός-κτηνοτροφικός τομέας αποτελεί τον πρωτεύοντα σε σημασία πυλώνα εξαγωγικής ανάπτυξης της Ελλάδας, πάνω στον οποίο μπορεί να στηριχθεί οποιαδήποτε δευτερογενής βιομηχανία. Αν δεν αναπτυχθεί, και πολύ περισσότερο αν εξαφανισθεί, η τύχη της Ελλάδος ως υπόσταση είναι προδιαγεγραμμένη.
Αν η ελληνική ύπαιθρος πάψει να παράγει, διότι εκεί οδηγηθήκαμε, τότε
α)Από τη μία πλευρά παύει να υπάρχει, έστω εν δυνάμει, εξαγωγικό εθνικό προϊόν, έτσι αδυνατεί να εισρεύσει νέο παραγωγικό χρήμα στη χώρα (ο τουρισμός δεν αρκεί) και επομένως είμαστε καταδικασμένοι να ζούμε πάλι με τα δανεικά και τις καταστροφικές συνέπειές τους και
β)Από την άλλη πλευρά, ό,τι χρειαζόμαστε για την καθημερινή μας διατροφή είμαστε αναγκασμένοι να το εισάγουμε, άρα απώλεια εθνικού εισοδήματος, το οποίο όμως δεν θα αναπληρώνεται από κάποια άλλη παραγωγική διαδικασία με συνέπεια και με μαθηματική ακρίβεια να βρισκόμαστε σε συνεχή χρεοκοπία.
Οι διαμορφούμενες τιμές πωλήσεως από τον παραγωγό, στα βασικώς καλλιεργούμενα σήμερα γεωργικά προϊόντα στην Ελλάδα είναι πολύ κάτω του κόστους καλλιέργειας. Ειδικά σε ένα παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον, οι τιμές των αγροτικών προϊόντων μαζικής κατανάλωσης, ορίζονται σε διεθνείς αγορές σύμφωνα με την παγκόσμια παραγωγή, προσφορά και ζήτηση και με όρους που η Ελλάδα δεν μπορεί να επηρεάσει. Οι αριθμοί είναι αμείλικτοι και τα συμπεράσματα ζοφερά. Ο αγρότης είναι καταδικασμένος σε πτώχευση και αφανισμό.
Και όμως μπορούμε: Να παράγουμε παραδοσιακά προϊόντα, αναπτύσσοντας παραδοσιακές καλλιέργειες (όχι μεταλλαγμένα ή υβριδικά φυτά) εφαρμόζοντας πιστοποιημένες βιολογικές και περιβαλλοντικά φιλικές μεθόδους. Σκεφθείτε ενδεικτικώς π.χ. να παράγουμε αλεύρι από την παραδοσιακή ποικιλία σταριού «μαυραγάνι» ή από το παλαιό σιτιρό «Ζέα ή Ζία». Να καλλιεργούμε τις παλαιές και όχι τις υβριδικές ποικιλίες τομάτας, ώστε να ξαναθυμηθούμε τα γεύση της. Να καλλιεργούμε τα παλαιά καρπούζια τα «μαύρα», που ζαχάρωναν πάνω στη γλώσσα μας τον Αύγουστο, για όσους τα θυμούνται, και όχι αυτά που είναι εμβολιασμένα πάνω σε κολοκύθες! Να επιστρέψουμε σε αυτόχθονες φυλές ζώων που είναι εναρμονισμένες με το ελληνικό κλίμα, που δίνουν πεντανόστιμα προϊόντα είτε κρέας είτε γαλοκτοκομικά.
Φυσικά η παραγωγή μας θα είναι ποσοτικώς μικρότερη σε σχέση με τις βελτιωμένες υβριδικές ποικιλίες αλλά ασυγκρίτως ανώτερη σε ποιότητα. Όμως το κοινό που απευθύνεται σε τέτοιας ποιότητος προϊόντα είναι ενημερωμένο, αναζητά και μάλιστα με λαχτάρα και εντόνως την ανώτερη ποιότητα και είναι διατεθειμένο να καταβάλει και το ανάλογο αυξημένο τίμημα για να τα αποκτήσει. Έτσι η μικρότερη παραγωγή θα αποκομίζει πολλαπλάσια κέρδη στον παραγωγό, λόγω της αυξημένης τιμής της. Να το πω εκλαϊκευμένα και κατανοητά: ο καταναλωτής που θα αποφασίσει να αποκτήσει μια MERCEDES γνωρίζει και έχει αποδεχθεί ότι θα πληρώσει εν γνώσει του κατά πολύ περισσότερα χρήματα για να αγοράσει ένα από τα καλύτερα αυτοκίνητα παγκοσμίως.
Δηλαδή τα ελληνικά παραδοσιακά γεωργικά-κτηνοτροφικά προϊόντα να προμηθεύουν και να κοσμούν τις παγκόσμιες βιτρίνες καταστημάτων «BOUTIQUE-DELICATESSEN» ειδών ανώτερης διατροφής.
Ναι! Η Ελλάδα μπορεί να γίνει το «Περιβόλι της γης». Ας το προσπαθήσουμε. Δεν κινδυνεύουμε να χάσουμε τίποτα περισσότερο απ’ όσα μέχρι τώρα χάσαμε. Έχουμε μόνο να κερδίσουμε!
Πολυ σωστες σκεψεις και ιδεες!
Μακαρι να τις εφαρμωσουν οι Ελληνες για το καλο του τοπου.