Πως να φτιάξετε και να συντηρήσετε μόνοι σας ελιές για φαγητό

Ποιες ελιές μπορείτε να χρησιμοποιήσετε για βρώση

Όλες οι ποικιλίες ελιάς μπορούν να φτιαχτούν για φαγητό, δεν είναι υποχρεωτικό να είναι μόνο ελιές από βρώσιμες ποικιλίες

Μάζεμα-Διάλεγμα

Μαζεύουμε τις ελιές κατά τον μήνα Οκτώβριο πράσινες ή και μαύρες κατευθείαν από το δέντρο την ώρα της συγκομιδής. Οι ελιές πρέπει να είναι γερές, δηλ. να μην είναι χτυπημένες, ή να μην έχουν δάκο ή να μην έχουν αρχίζει να σαπίζουν, διότι διαφορετικά οι ελιές μέσα στο νερό θα σαπίσουν όλες.

Ξεπίκρισμα

Για να πετύχουμε το ξεπίκρισμα τις ελιές τις βάζουμε στο νερό

Τις πράσινες ελιές μπορούμε να τις χαράξουμε σε τρεις μεριές του μάκρους πριν τις ρίξουμε στο νερό. Έτσι θα ξεπικρίσουν ευκολότερα, αν όμως δεν θέλουμε, δεν τις χαράσσουμε. Τις μαύρες ελιές δεν τις χαράσσουμε ποτέ, τις ρίχνουμε αχάραχτες στο νερό.

Το ξεπίκρισμα τελειώνει σε 8-10 μέρες, χύνοντας το πικρό νερό κάθε 24 ώρες και βάζοντας νέο καθαρό νερό.

Συντήρηση

α) Αφού τις ξεπικρίσουμε καλά τις τοποθετούμε μέσα σε δοχείο αναλόγου μεγέθους που να χωράει τις ελιές μας. Στη συνέχεια γεμίζουμε το δοχείο με νερό ώστε να καλυφθούν οι ελιές και προσθέτουμε αλάτι σε ποσότητα 15% του νερού πού έχουμε βάλει. Π.χ. αν βάλουμε νερό 10 κιλά θα ρίξουμε 1,5 κιλό αλάτι. Αυτή η ανάμιξη νερού και αλατιού είναι αυτό που λέμε «άρμη», (δηλ. αρμύρα ή αλμύρα ή σαλαμούρα). Με αυτόν τον τρόπο οι ελιές, αν είναι γερές, μπορούν να συντηρηθούν πάνω από ένα χρόνο

Όταν οι ελιές αλατιστούν όσο πρέπει, δηλ. να έχει περάσει περίπου 1 μήνας από τότε που θα τις έχουμε βάλει στην άρμη μπορούμε λίγες λίγες να τις βάζουμε στο πιάτο μας (προσθέτοντας αν θέλετε λίγο φρέσκο λαδάκι, ξύδι και ρίγανη ή θυμάρι ή σκόρδο ή άλλο μυρωδικό) και… καλή σας όρεξη!

Ελιές πάντα στο βάζο

Σας προτείνω ανεπιφύλακτα, ως δοκιμασμένη συνταγή, αυτή «του βάζου» για να έχετε πάντα έτοιμες ελιές για φάγωμα στο ντουλάπι της κουζίνας. Αφού έχει ολοκληρωθεί η προηγούμενη διαδικασία του ξεπικρίσματος και έχουν μείνει οι ελιές στην άρμη τουλάχιστον 1 μήνα:

1. Στραγγίζουμε ελιές από την άρμη (δεν τις ξεπλένουμε με νερό!!) και γεμίζουμε ένα γυάλινο βάζο ή όσα βάζα θέλουμε (του κίλου ή και 2 κιλών και παραπάνω).

2. Καθώς τοποθετούμε τις ελιές μέσα στο βάζο τρίβουμε κάπου κάπου ξερή ρίγανη ή θρούμπη ή και ξερά κλωναράκια θυμαριού (όλα αυτά είναι της φύσης συντηρητικά και αρωματικά ταυτόχρονα). Αν σας κάνει κέφι και σας αρέσει στη γεύση μπορείτε να ρίξετε μέσα και 2 σκελίδες σκόρδο (σε αυτή την περίπτωση καλύτερα να έχετε ρίξει μόνο ρίγανη)

3. Στη συνέχεια γεμίζουμε το βάζο κατά το 1/3 με ξύδι κοινό.

Tip:  Μην Βάλετε περισσότερο ξύδι διότι θα κυριαρχεί το όξινο και θα σας χαλάει τη γεύση εκτός αν σας αρέσει.

Κατά τα υπόλοιπα 2/3 γεμίζουμε μέχρι να καλυφθούν εντελώς οι ελιές με εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο τελευταίας παραγωγής. Μην βάλετε σπορέλαια ή πολυκαιρισμένα παλιά λάδια, γιατί θα πάει χαμένη όλη η προσπάθεια σας, διότι το μεν σπορέλαιο δεν δίνει καμία γεύση το δε παλιό λάδι περνάει την άσχημη μυρωδιά του στις ελιές.

4. Στη συνέχεια φυλάξτε το βάζο στο ντουλάπι και όποτε θυμόσαστε να το αναποδογυρίζετε για λίγο (προσοχή μην ανοίξει και τα κάνετε χάλια) ώστε να ανακατεύονται.

Μετά από 15 ημέρες αρχίστε να τρώτε τις ελιές, προτείνω με λίγο καψαλισμένο ψωμάκι, τυράκι φέτα, ντοματούλα και τα λοιπά αναγκαία και θα γλείφετε τα δάκτυλα σας.

Σημ.: Την παραπάνω συνταγή «του βάζου» μπορείτε να την κάνετε και με τις ελιές που αγοράζετε από το εμπόριο χύμα, τις οποίες έτσι σκέτες, τουλάχιστον για τα δικά μου γούστα, δεν μπορώ να τις βάλω στο στόμα μου.

Δοκιμάστε το και περιμένω τα σχόλια σας.